‘Von Liebe und anderen ekligen Sachen…’        

 

In einem Labyrinth trifft die junge Roos (gerade umgezogen und tief unglücklich) Ariadne, soeben der griechischen Mythologie entflohen. Deren Wut ruft bei Roos Wiedererkennungsgefühle hervor und zusammen geraten sie in eine spielerische Suche nach Identität und danach,  wie man sich die bewahren kann, wenn Einflüsse von draußen an der Tür der eigenen Persönlichkeit knabbern.                                                                                        

 

Mythologie ist entstanden, um die Welt verständlicher zu machen. Das ist, was hier passiert. Roos lernt, dass sie fühlen darf, was sie fühlt. Bei Trennungen wird Kindern oft erklärt, wie sie was zu verstehen haben, und damit wird über ihre primären Gefühle von Wut, im Stich gelassen werden und ‘den Weg verlieren’ hinweggegangen.

 

Mit dem roten Faden, den Ariadne Roos reicht, kommt die an in ihrer Innenwelt und kann  auch selbstständig wieder heraus finden.                                                                                                              

 

Eine sehr feine und gelungene Mischung aus Damals und Jetzt und ein bestimmt herrlicher Spieltext für zwei Schauspielerinnen.

​

​

​

​

‘Over liefde en andere walgelijke dingen’

 

In een doolhof ontmoet de jonge Roos (net verhuisd en ongelukkig) Ariadne, weggelopen uit de Griekse Mythologie. Haar woede roept herkenning op bij Roos en samen komen ze in een speelse zoektocht naar identiteit en hoe die te behouden, wanneer invloeden van buiten hardnekkig aan de deur van je persoonlijkheid rammelen. 

 

Mythologie is ontstaan om de wereld te begrijpen, begrijpelijker te maken. Dat is wat er hier gebeurt. Roos leert dat ze gewoon mag voelen wat ze voelt. In scheidingen wordt kinderen uitgelegd wat er aan de hand is en er wordt hun op die manier bijna opgelegd wat ze moeten voelen. Ze moeten het begrijpen en daarmee wordt er voorbijgegaan aan hun primaire gevoelens van woede, in de steek gelaten zijn en ‘de weg kwijt zijn’. Met het rode draadje van Ariadne komt Roos eindelijk in haar binnenste terecht en daarna komt ze er ook weer uit. 

 

Een fijne verweving van het vroeger en het nu, en een heerlijke speeltekst voor twee jonge actrices.

​

​

​

​

​

​